Er is een taal die geen woorden nodig heeft: de taal van de materie. Oude rotsen, door de tijd getekende oppervlakken, aders die eeuwenoude verhalen vertellen. In het hedendaagse architecturale landschap klinkt deze oerstem opnieuw met vernieuwde kracht.
Onder de trends die door WGSN voor 2025 zijn geïdentificeerd, komt het Neo-Mineralisme naar voren als een van de meest invloedrijke. Het is een stroming die de expressieve kracht van steen viert en zijn vermogen om evenwicht en authenticiteit aan ruimtes terug te geven. Niet louter een esthetische trend, maar een reflectie over materie als oorsprong van het ontwerp: een terugkeer naar de essentie, naar de natuurlijkheid van het element en naar zijn relatie met het landschap.
Het Neo-Mineralisme is gebaseerd op een precieze architecturale visie: waarin het materiaal niet decoreert maar structureert; waarin het oppervlak een integraal onderdeel wordt van de bouwtaal. Stenen die ademen, oppervlakken die in dialoog treden met hun omgeving, diktes en texturen die de ruimtelijke beleving bepalen.